Ergens

Ik speelde
buiten in het struikgewas waar
alles groeide

en ergens
hield een hand mijn hand vast
zonder dwang

en iemand
haalde ’s avonds alle dieren binnen
in hun kooi

zodat ik
’s morgens helemaal opnieuw

mijn strijd
met heel de wereld kon beginnen

L-expo 9-11-17

L-expo “Women’s Art, Vrouwen van bij ons”

Van 4-19 november 2017 vind je enkele van mijn werken op de tentoonstelling “Women’s Art – vrouwen van bij ons” in het kader van de L-week.

De werken worden tentoongesteld op vier locaties

•Het Roze Huis, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen (eerste verdieping, boven het café)
•Boekhandel Kartonnen Dozen, Draakstraat 34, 2018 Antwerpen
•Wijnhandel De Heerlyckheid, Pretoriastraat 28, 2600 Berchem
•Snip.Snip, Draakstraat 37, 2018 Antwerpen (etalage)

Deelnemende kunstenaars: Nancy Verbrugghe, Leen Van Hulst, Marleen Verheyen, Andrea Grootaers, Martine Messiaen, Ann Geirnaerdt, Ann De Vos, Image by Mira Photography, Hilde Didden, Johanna M. Pas, Karen Vanholzaets, Ann Vervoort, Inge Wallaert, Caroline Robbrecht, Mir Van Nyvelseel, Christel Keutgens

Vernissage

De groepsexpo Women’s Art wordt officieel geopend met een hapje en een drankje op
donderdag 9 november vanaf 20u00 bij Wijnhandel De Heerlyckheid, Pretoriastraat 28, 2600 Berchem.

Meer info:www.wijdames.be/l-expo

deur

1.

Achter ons viel een deur in het slot. Weet
je nog: jij en ik en K in een cocon van
vreugde dat we bestonden dat we armen

hadden en een dak boven ons hoofd en
alles was meedogenloos verlicht. Jouw
handen groter en mijn schouders breder.

En achter ons
een deur

2.

De deuren schuiven dicht. Oncontroleerbaar
huiver ik. Er is geen hand om mij gerust te
stellen. Ik braak de woorden uit zodat ze niet
meer aan me kleven. Het wakker worden is

geen wakker worden maar een deur
die ik niet open krijg

Voorbij de deur
alles hetzelfde
behalve ik

3.

De tijd loopt voor me uit en schreeuwt. Wat
echo is en wat geluid – dat weet ik niet

Ik kan het nooit meer niet meer weten. Mijn
lichaam is alleen van mij. De dagen zijn geen dagen

meer maar uren onderbroken door een slapen.
Bij het ontwaken: even niets – dan nestelt zich

opnieuw het weten
in mijn vingers
en mijn kaken

 

Recensie De rug van een hand

Recensie op Goodreads door Willy Schuyesmans
13 februari 2017

‘De rug van een hand’ is een indrukwekkende poëziebundel over de veertien liefdes van Violante Juarez Oliveira. Wie de roman van M.J. Pas: De taal van boekenruggen, heeft gelezen zal die Violante herkennen als een van de hoofdpersonen uit dit boek. Hier is haar naam een pseudoniem voor de auteur Johanna Pas en – naar ze zelf liet doorschemeren – zowat haar alter ego.

In korte, toegankelijke, maar prachtig geformuleerde verzen beschrijft Violante/Pas de vele liefdes uit haar leven, nu eens vlijmscherp, dan weer als een vage, haast vergeten herinnering. Maar echt vergeten is ze er geen enkele, zeker niet de eerste.

Mijn eerste liefde was / de grootste / niet / maar het verraad / werd nooit meer overtroffen // en dat ze boven mij / de dood verkoos

Liefde, pijn, verlangen, verraad, angst, teleurstelling, verveling, vreugde of verdriet… het wordt allemaal fluisterend, prevelend uitgesproken alsof het vanzelf spreekt, maar het spreekt niet vanzelf. Dat voel je als je beter leest: elke zin is zorgvuldig en langdurig gekauwd en geproefd en is wellicht pas na jaren in deze nu gedrukte vorm neergeschreven.

Een paar voorbeelden:

Na een breuk heet het:
Je hebt je handen / vrij nu / zegt ze // Dat is toch / wat je wilde

Of bij een nieuwe verliefdheid:
Zo simpel is het / is het altijd / je weet het / in een oogopslag // of twee / als je heel even / niet hebt opgelet

Niet elke liefde wordt wat:
De woorden / stroomden // niet het bloed

Armen en handen spelen vaak een rol:
Mijn armen / waren groter / dan mijn hart // Ik hield je / hand nog vast / terwijl ik je vergat

Of in het gedicht ‘Lof’:
De liefjes / die ik na haar had? // een eerbetoon / en geen verraad // In al wie na haar kwam / was ik haar handen

Kortom een bundel over liefde(s) die al dan niet toevallig vlak voor Valentijn verschijnt, maar vele keren dieper gaat, met doorleefde gedichten die je met plezier leest… en herleest… en herleest…..

een ander strand

We zijn toch allemaal hetzelfde, zei je. Je
dacht dat ik verguld zou zijn en niet
beledigd. Dat ik je warme armen om
me heen zou voelen omdat je vond dat ik
erbij kon horen.

Er zijn zo. veel. mensen net als jij – je ziet
niet meer wie anders is – ziet niet wat zij
voor je verborgen houden. De spiegels
zitten in de weg. De boeken, films, affiches
om je heen.

We waren niet hetzelfde jij en ik – jij
die met je geliefde op het strand kon
lopen hand in hand, je ziel kon bloot-
leggen aan vreemden in een tankstation
een park en

elk café kon binnengaan zonder je
vingers in je mouwen te verstoppen en
heimelijk een blik te werpen om je heen
bij elke kus. Jij met nog al je borsten.

Dat iedereen hetzelfde is dat zegt alleen
voor wie de wereld als een spiegel is, die
achter elke deur wel iemand ziet die hij
herkent. Je dacht dat ik verguld zou zijn

dat ik mag zijn als jij – terwijl ik achter
elke deur een muur vind om doorheen te
gaan. Zou je bang zijn?

Zou je bang zijn als ik anders was dan jij?

Moet ik de slogans achterwege laten, mezelf
opheffen zien als hoogste goed – en
zeggen: we zijn allemaal hetzelfde?

Geef mij. Nee. Geef mij niets. Ik
zal een huis bouwen, geen muren, geen
spiegels aan de wand, geen ramen en
geen deuren. Geef me – Niets
dat ik niet mee kan nemen.

 

Nimf – Hikkies #6

In de reeks Hikkies (verhalen met respect voor diversiteit) verschenen twee van mijn sprookjes: De dragil en De glimlach.

Iwona Pom maakte er een prachtige covertekening bij.

Hikkies zijn boekjes die jongeren aanzetten tot lezen. Ze worden gratis verspreid in scholen en bij organisaties.

Je kan het boekje ook online lezen: hikkies.be/hikkies/nimf/

 

Nimf 8.3.17

Op 8 maart wordt in Bibliotheek Tweebronnen in Leuven Nimf voorgesteld. De tekst die ik schreef voor de reeks Hikkies.
Hikkies zijn boekjes die zowel inhoudelijk, als aan de hand van de bijdrage van specifieke auteurs en illustratoren, een brug willen slaan tussen tieners van alle talige en alle culturele achtergronden. Leesbevordering op zijn best dus.

De covertekening werd gemaakt door Iwona Pom.

Bibliotheek Tweebronnen, Rijschoolstraat 4/101, Leuven
8 maart 2017, 14-16u

 

De rug van een hand – 4.2.17

4 februari 2017: boekvoorstelling De rug van een hand

Op 4 februari stel ik De rug van een hand voor, de dichtbundel van Violante Juarez Oliveira, een van de personages uit mijn roman De taal van boekenruggen.

We verwelkomen je met een hapje en een drankje in Boekhandel Kartonnen Dozen,
Draakstraat 34, Antwerpen, 20u, inkom gratis

“Ik begrijp dat niet, het verlangen van mensen om hun ‘ware’ liefde te ontmoeten, om in heel hun leven maar één iemand lief te hebben. Ik heb er geen oordeel over, maar ik begrijp het niet. Voor mij waren al mijn liefdes waar, ik had geen van hen willen missen. Allemaal hebben ze een wereld voor me geopend. Daarover gaat dit boek. De lezer vervolledigt het verhaal.”

Wie is Violante Juarez Oliveira? Bestaat ze echt? En zo ja, wat betekent dat? Is ze een personage, ontsproten aan een andere geest of leeft ze in meerdere mensen? Of bestaan we allemaal slechts uit fragmenten in het hoofd van anderen? Een ding is zeker: zonder de lezer kan Violante Juarez Oliveira niet bestaan. Kom het ontdekken op 4 februari, want niets is wat het lijkt.

Meer info over het evenement en het programma van de avond vind je op Facebook.

lay-out: Trui Hanoulle