zon

foto: Pien Rijlaarsdam

Het is dezelfde zon
dat wel
maar niet het licht
het licht is anders
overal

Belofte

Steven van Watermeulen in Landschap tussen alles en niets:

“Beloof nooit wanneer je een gedachte uitspreekt dat er nog een volgt. Anders wordt het saai. De tekst leven inblazen is het moeilijkste wat er is. Durf de woordenstroom een halt toe te roepen.”

De brief van de reus

1 reactie

Power – Etienne Desmet**

Lees mij

nee lees mij niet
Vergeef mij
nee vergeef mij niet
ik ben aan niemand
iets verschuldigd!
Mijn misdaad was alleen
dat ik mijn hand ophield
en dat ik mensen angst aanjoeg
met mijn gestalte
Ik dwong ze niet mij te betalen!

Toen kwam die kleine onderkruiper*
die met één houw mijn hand afsloeg

Mijn hand!
waarmee ik wilde schrijven
als ik genoeg gebedeld had
om potlood en papier te kopen

Mijn hand
waar ik mijn brood mee won

Mijn hoop was ijdel
net als ik

Maar ha!
de mensen wilden niet worden bevrijd
Al wat zij wilden was
een nieuwe afgod dienen

Lees mij
nee lees mij niet
Vergeet mij

– nee vergeet mij niet

* In dit gedicht is de reus Antigoon aan het woord. De onderkruiper is Brabo. Voor wie de legende over het ontstaan van Antwerpen niet kent, waarin Brabo en Antigoon de hoofdrol spelen: zie hier, of hier, of lees De 7 schaken van Suske en Wiske

** bron foto: http://www.panoramio.com/photo/69671262

odyssee

Geef een reactie

zee - mjp

Heb ik zelf hete was
in mijn oren gegoten,
heb ik zelf mijn lichaam
aan de mast geknoopt?

en wie moest dan
het schip besturen?

Had ik daar wel
bij nagedacht?
Was ik niet beter
op een klip gevaren
dan eeuwig rond te zwalpen
op een eindeloze zee
zonder het troostend
stemgeluid
van de Sirenen